Пређи на главни садржај

Shiitake gljiva



Shiitake gljiva (botanicko ime: Lentinus edodes), na našem jeziku gljiva sitaka naziva se još i japanskom gljivom, hrastovom gljivom i Schwarzwald gljivom. U Japanu ima nadimak carska gljiva. Svrstava se u veoma ljekovite jestive gljive, potiče sa azijskog kontinenta gdje prirodno raste u šumama.
Na istoku se već vijekovima upotrebljava za ishranu ali i kao lijek, pogotovo u Kini. U skorije vrijeme shiitake gljive stiču sve veću popularnost i u zapadnim zemljama svijeta. Danas gljiva sitaka zauzima drugo mjesto na spisku najčešće uzgajanih gljiva na planeti.


Ona sadrži dosta minerala (kalijum, kalcijum, gvoždje, fosfor, magnezijum), mnoštvo vitamina B grupe (B1, B2, B3, B5, B6, B11, B12), amino kiseline i biljna vlakna.
Zbog svojih izuzetnih ljekovitih svojtava shiitake gljive su veoma cijenjene u drevnoj kineskoj medicini. Na Dalekom istoku vlada mišljenje da shiitake štite organizam od raznih degenerativnih bolesti, sprječavaju niz organskih poremećaja, uništavaju stanice raka, pročišćavaju tijelo od štetnih materija, daju energiju i podižu nivo vitalnosti organizma.
Savremena medicinska ispitivanja koja se vrše još od 1960. godine na životinjama, pokazuju da shiitake gljiva zaista ima antitumorsko i antikancerogeno dejstvo pa je u skorije vrijeme stekla i naziv "ubica raka". Osim toga, blagotvorno djeluje i nakon hemio terapije i zračenja.
Drugim istraživanjima potvrdjeno je da utiče na regulisanje krvnog pritiska i snižavanje holesterola u krvi. Povoljno djeluje na pankreas, jetru i imuni sistem. Shiitake gljive takodje, sprječavaju razvoj štetnih mikroorganizama kao što su virusi i bakterije, pa se upotrebljavaju i u suzbijanju raznih vrsta infekcija.

Shiitake gljive promovišu se u borbi protiv nastanka i napredovanja AIDS-a kao prirodno sredstvo za jačanje imuniteta.
Na osnovu svega toga nesumnjivo je da je ova jestiva gljiva zaista ljekovita ali se rijetko gdje može čuti kolika je količina potrebna da bi se ostvarili pozitivni rezultati u liječenju odredjenih bolesti i tegoba.
Ipak, govori se da snaga i djelotvornost gljive shiitake zavisi od toga na koji se način priprema i konzumira.
Iz tog razloga na tržištu se često nalaze razni ekstrati aktivnih materija izdvojenih iz gljive shiitake koji se preporučuju za odredjene vrste terapija, umjesto same gljive. U Japanu se recimo, isključivo supstanca lentinan iz shiitake dodaje uz hemoterapiju namijenjenu za liječenje osoba oboljelih od raka grla, pluća i želuca, jer se smatra da upravo ona može zaustaviti ili usporiti rast tumora.
Da biste smanjili rizik od nastanka raka, American Cancer Society preporučuje balansiranu ishranu koja treba da sadrzi najmanje pet obroka dnevno sa raznovrsnim voćem i povrćem. Prednost imaju integralne žitarice, sjemenke, orasi, mahunarke. Sada tom spisku možemo dodati i povremenu konzumaciju gljive sitake. U svakom slučaju neophodno je umanjiti unos crvenog mesa i masti životinjskog porijekla.

Napomena: Shiitake gljive i njihovi ekstrakti uopšteno se smatraju sigurnim za upotrebu, mada kod nekih osoba mogu izazvati alergijsku reakciju, nadutost ili proliv. Važno je znati da osobe oboljele od raka nikako ne smiju gljivu sitaku smatrati za osnovni lijek, već samo kao dodatak ishrani. Rak je veoma ozbiljna bolest u čije liječenje se mora uključiti savremena medicina.


Izvor:  priroda-leci-sve

Коментари

Популарни постови са овог блога

Zdravlje na blic: Rozetla

Rozetla (peralgonium graveolens) ili kako botaničari  često kažu „muškatla sa intezivnim mirisom ruže“ , trebalo bi da bude nezaobilazan sastojak svih slatkih zimnica i poslastica poput sutlijaša. Ova biljka je najvažnija tajna bakine kuhinje jer džemovima, kompotima i slatkom,posebno od šljiva, daju nezaboravnu, prepoznatljivu aromu.  Ali listovi rozetle u teglama nisu bili važni samo zbog ukrasa i posebnok ukusa, već i zato što ova biljka pomaže kod boljeg razlaganja šećera. Zato je u narodnoj medicini često preporučuju kao dodatak u terapiji kod dijabetisa,  a uzima se pola lista rozetle pre obroka.

Šta popiti kada nas nešto boli?

Kad god nas nešto zaboli, mašimo se za lekove protiv bolova koji su dostupni bez recepta. Uprkos tome što je do njih lako doći, to ne znači da ove nesteroidne antiinflamatorne lekove treba da koristite bez prethodne konsultacije s lekarom jer, kako kaže dr Aleksandar Stefoski, ne deluju svi na istu grupu organa. Uz to neki imaju manje, a neki više neželjenih dejstava. Za početak, evo osnovnih informacija o najčešće korišćenima. Brufen Generičko ime ibuprofen deluje protiv zapaljenja, povišene telesne temperature i bolova (analgoantipiretik), po mehanizmu sličnom dejstvu aspirina. To je nesteroidni antireumatik dobre podnošljivosti, koji se često preporučuje kao prvi izbor u terapiji reumatskih, akutnih infektivnih i drugih bolova. Doziranje je individualno, a prosečne dnevne doze za odrasle su 1.200 do 1.600 miligrama podeljeno u tri-četiri pojedinačne doze; kod dece je prosečna dnevna doza 20 miligrama po kilogramu telesne težine, a kod dece ispod 30 kilograma maksimalna dnevna doza

Ovas - ruski eliksir zdravlja

Za jedne - stočna hrana, za druge - hrana bogova. Drevni Grci i Skandinavci su imali potpuno različita mišljenja o zobi. Ova skromna žitarica je bila pravi spas od gladi za mnoge narode, ali u nekom periodu ljudi su je zaboravili. U naše vreme naučnici su otkrili izuzetna isceljujuća svojstva zobi, koja leči mnoge bolesti i pomaže pušačima da ostave cigarete. Zahvaljujući doktoru Vladimiru Izotovu, o „ruskom ovsenom eliksiru“ je saznao ceo svet. Po starim receptima Trideset tri medicinska preparata dnevno, konsultacije najboljih stručnjaka, najsavremenije metode terapije - i nikakvog progresa u lečenju. Sovjetski lekar Vladimir Izotov, koji je preboleo krpeljni encefalitis, nalazio se u teškom zdravstvenom stanju. Usled opasne virusne infekcije dobio je mnogobrojne komplikacije: bolest bubrega, išemiju, srčanu aritmiju, hipertenziju, pogoršanje sluha... Iako je Izotov bio doktor, nije uspeo da izleči sebe uz pomoć najnovijih preparata. Mnogobrojni lekovi, koje je uzimao po